Οστεοαρθρίτιδα γόνατος: συμπτώματα και θεραπεία

Η άρθρωση του γόνατος είναι μια περιοχή του σώματος που εκτίθεται σε μεγάλα φορτία σε καθημερινή βάση και εκτελεί πολυάριθμες σημαντικές λειτουργίες. Επομένως, η άρθρωση του γόνατος είναι επιρρεπής σε διάφορους τύπους βλάβης. Συγκεκριμένα, μια τέτοια ασθένεια όπως η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος είναι μια κοινή ασθένεια που είναι πιο ευαίσθητη σε ώριμες γυναίκες, αθλητές.

Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα γόνατος;

Η ασθένεια είναι μια ατροφία του ιστού του χόνδρου σε μια συγκεκριμένη περιοχή. Η ασθένεια συνοδεύεται από μια σειρά συμπτωμάτων, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης της κινητικότητας των αρθρώσεων, του πόνου και της παρουσίας μιας χαρακτηριστικής κρίσης κατά την κίνηση.

Χωρίς επαρκή θεραπεία, η οστεοαρθρίτιδα μετατρέπεται σε χρόνια μορφή. Σε αυτή την περίπτωση, δεν επηρεάζεται μόνο ο ίδιος ο χόνδρος, αλλά και το περίβλημα του, καθώς και οι σύνδεσμοι και οι μύες που βρίσκονται κοντά. Η άρθρωση παραμορφώνεται έντονα, εμφανίζονται οστεόφυτα (οστικές αναπτύξεις) στην επιφάνεια του ιστού του χόνδρου. Η συμπτωματολογία της νόσου γίνεται πιο έντονη.

Αιτίες της νόσου

Η ασθένεια είναι πρωτοπαθής ή επίκτητη. Η πρωτοπαθής οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται κατά τη γέννηση και τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται στην πρώιμη παιδική ηλικία. Η αιτία της νόσου σε αυτή την περίπτωση θεωρείται ότι είναι ανωμαλίες στην ανάπτυξη της άρθρωσης ή των συνδέσμων της.

Οι αιτίες της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος περιλαμβάνουν παράγοντες όπως:

1. Χειρουργική γόνατος (για παράδειγμα, αφαίρεση μηνίσκου). Σε αυτή την περίπτωση, ο ιστός της άρθρωσης είναι πιο επιρρεπής σε φθορά.
2. Μηχανική βλάβη στο γόνατο (σπασμένα οστά, εξαρθρώσεις, μώλωπες).
3. Σημαντική σωματική άσκηση σε αυτόν τον τομέα (για παράδειγμα άρση βαρών).
4. Αρθρίτιδα, ασθένειες των ποδιών.
5. Μεταβολικές διαταραχές, παχυσαρκία.

Ανάλογα με τους παράγοντες που οδήγησαν στην εμφάνιση και την ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος, η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί στη μία πλευρά ή και στις δύο πλευρές. Η μονομερής οστεοαρθρίτιδα μπορεί να εμφανιστεί ως αποτέλεσμα τραύματος ή χειρουργικής επέμβασης. Και παράγοντες όπως η παχυσαρκία και ο κακός μεταβολισμός συχνά οδηγούν σε διμερή μορφή της νόσου.

Συμπτώματα

Τα πρώτα σημάδια της νόσου δεν εμφανίζονται αμέσως (αρκετούς μήνες ή χρόνια μετά την έναρξη της διαδικασίας παραμόρφωσης). Αν και η δυσφορία στο γόνατο μπορεί να παρατηρηθεί ακόμη και στα πολύ αρχικά στάδια της νόσου.

Η οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος έχει 4 βαθμούς σοβαρότητας, οι οποίοι χαρακτηρίζονται από ειδική θεραπεία και μια σειρά συμπτωμάτων:

• Άρθροση άρθρωσης γόνατος 1ου βαθμού.Η ασθένεια πρακτικά δεν εκδηλώνεται με κανέναν τρόπο, με εξαίρεση τις ασυνήθιστες αισθήσεις στην περιοχή του γόνατος. Εάν δεν ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα εγκαίρως, η ασθένεια θα αναπτυχθεί και θα προκαλέσει όλο και περισσότερα βάσανα στον ασθενή.
• Άρθροση άρθρωσης γόνατος 2ου βαθμού.Κατά την κίνηση, εμφανίζεται πόνος στην περιοχή της άρθρωσης του γόνατος, ο οποίος μπορεί να επιμείνει σε ηρεμία.
• Άρθροση άρθρωσης γόνατος 3ου βαθμού.Οι αισθήσεις πόνου γίνονται ισχυρότερες, η κινητική λειτουργία της προσβεβλημένης άρθρωσης μειώνεται. Όταν ο πόνος γίνεται αφόρητος, η άρθρωση περιορίζεται σημαντικά στην κινητικότητά της, ο ασθενής πρέπει να χειρουργηθεί και μερικές φορές να αντικατασταθεί.
• Οστεοαρθρίτιδα γόνατος βαθμού 4χαρακτηρίζεται από πλήρη καταστροφή του ιστού του αρθρικού χόνδρου. Η χειρουργική επέμβαση είναι απαραίτητη για τη θεραπεία σε αυτή την περίπτωση.

Πώς να αντιμετωπίσετε την οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος

1. Φυσικοθεραπεία.Χρησιμοποιώντας αυτήν τη μέθοδο θεραπείας, μπορείτε να έχετε θετικά αποτελέσματα στα πρώτα στάδια της ανάπτυξης της νόσου. Τα φυσικοθεραπευτικά μέτρα μπορεί να είναι διαφορετικά:
1. Θεραπεία αναισθησίας (UV θεραπεία, θεραπεία μαγνητικού πεδίου). Αυτές οι μέθοδοι μπορούν να εξαλείψουν τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας, ιδιαίτερα τον πόνο, και να αυξήσουν την κινητικότητα της άρθρωσης.
2. Αντιφλεγμονώδης θεραπεία (υπέρυθρη ακτινοβολία, θεραπεία UHF). Αυτές οι μέθοδοι μπορούν να ανακουφίσουν τον πόνο, να σταματήσουν τη φλεγμονή και να σταματήσουν την καταστροφή των αρθρώσεων.
3. Η επανορθωτική φυσιοθεραπεία (υπερηχογράφημα, θεραπευτικά λουτρά, darsonvalization) βελτιώνει τη διατροφή και τη ροή του αίματος στον ιστό του χόνδρου της άρθρωσης.
2. Ιατρική θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδατο γόνατο συνταγογραφείται για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της νόσου και την αποκατάσταση της προσβεβλημένης άρθρωσης. Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα χρησιμοποιούνται για την εξάλειψη των συμπτωμάτων. Εάν η ασθένεια συνεχίσει να προοδεύει μετά τη λήψη φαρμάκων αυτής της ομάδας, συνταγογραφούνται ορμονικοί παράγοντες για να απαλλαγούν γρήγορα από τον πόνο, τη φλεγμονή και το πρήξιμο της πληγείσας περιοχής. Η πρόσληψη ορμονών μπορεί να οδηγήσει σε πολυάριθμες παρενέργειες, επομένως αυτοί οι παράγοντες μπορούν να ληφθούν μόνο σε ειδικές περιπτώσεις (για παράδειγμα, όταν υπάρχει σημαντική φλεγμονή των αρθρώσεων, σχηματισμός φλεγμονώδους υγρού στην κοιλότητά τους). Η πορεία εισαγωγής πρέπει να είναι σύντομη, το φάρμακο εγχέεται απευθείας στην άρθρωση όχι περισσότερο από 1 φορά σε 10 ημέρες. Τα χονδροπροστατευτικά είναι μέσα που συνταγογραφούνται για την αποκατάσταση του κατεστραμμένου ιστού των αρθρώσεων. Η χρήση αυτών των φαρμάκων είναι πολύ αποτελεσματική στα αρχικά στάδια της νόσου, όταν ο ιστός του χόνδρου καταστρέφεται εύκολα. Ωστόσο, με μια προηγμένη μορφή της νόσου, απαιτούνται πιο ριζικές μέθοδοι θεραπείας. Η λήψη χονδροπροστατευτικών πρέπει να γίνεται τακτικά, καθώς μόνο σε αυτή την περίπτωση θα επιτευχθεί θετικό θεραπευτικό αποτέλεσμα. Τα μέσα για τοπική εφαρμογή (αλοιφές, τζελ) χρησιμεύουν ως βοηθητικές ουσίες, βοηθούν στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος και στη διατροφή στην περιοχή των αρθρώσεων, ανακουφίζουν από τον πόνο και τη δυσφορία στην πληγείσα περιοχή και έχουν θερμαντικό αποτέλεσμα. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι είναι αδύνατο να θεραπευτεί η οστεοαρθρίτιδα μόνο με τοπικά φάρμακα, αυτά τα κεφάλαια χρησιμοποιούνται μόνο ως συμπλήρωμα της κύριας θεραπείας. Επιπλέον, οι ενδοαρθρικές ενέσεις θεωρούνται πολύ αποτελεσματικές, δηλαδή ενέσεις στην άρθρωση στην οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του γόνατος.
3. Χειρουργική θεραπεία.Όταν η νόσος έχει προχωρήσει σε προχωρημένο στάδιο, απαιτείται χειρουργική επέμβαση. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορες χειρουργικές μέθοδοι, οι οποίες διαφέρουν μεταξύ τους ως προς τον βαθμό πρόσκρουσης στην άρθρωση:
• Η αρθροσκόπηση γίνεται με ενδοσκόπιο που εισάγεται μέσω μικρών τομών στην περιοχή της άρθρωσης του γόνατος. Ως αποτέλεσμα της επέμβασης, αφαιρούνται οι πληγείσες περιοχές του ιστού της άρθρωσης.
• Η οστεοτομία ενδείκνυται όταν η άρθρωση έχει ήδη παραμορφωθεί. Η λειτουργία πραγματοποιείται σε διάφορα βήματα: πρώτα, το οστό σπάει στην καθορισμένη θέση, στη συνέχεια φέρεται στη σωστή θέση και στη συνέχεια συνδέεται με ειδικά στερεωτικά.
• Η ενδοπροσθετική είναι η πιο ριζική χειρουργική μέθοδος που συνταγογραφείται όταν πρόκειται για την πλήρη καταστροφή του ιστού του χόνδρου. Η επέμβαση είναι μια πλήρης ή μερική αντικατάσταση της προσβεβλημένης άρθρωσης.
• Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος με λαϊκές θεραπείεςπιθανώς ως βοηθητικές μέθοδοι. Φυσικά δεν είναι δυνατόν να συνταγογραφείτε αυτά τα προϊόντα μόνοι σας · απαιτείται προηγούμενη διαβούλευση με έναν ειδικό.

Πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων του γόνατος

Φυσικά, τα προληπτικά μέτρα δεν μπορούν να εγγυηθούν για την πρόληψη της παραμορφωτικής οστεοαρθρίτιδας της άρθρωσης του γόνατος, αλλά είναι πολύ πιθανό να μειωθεί ο κίνδυνος εμφάνισής της. Η πρόληψη είναι πολύ απλή, συνίσταται κυρίως στη διατήρηση φυσιολογικού σωματικού βάρους, τακτική μέτρια σωματική δραστηριότητα και σωστή διατροφή.

Ως προληπτική άσκηση, τέτοιου είδους σωματική δραστηριότητα είναι κατάλληλες όπως:

• Πηγαίνω.
• Ζάλη.
• Κύκλος.
• Ειδικές ασκήσεις για την ενίσχυση των αρθρώσεων.

Όσον αφορά τη σωστή διατροφή, είναι σημαντικό να διασφαλιστεί ότι η διατροφή περιλαμβάνει:

• Πρωτεϊνικά προϊόντα (άπαχο κρέας, ψάρι, γαλακτοκομικά προϊόντα).
• Προϊόντα που περιέχουν κολλαγόνο (κρέας ζελέ, ζελέ κρέατος).
• Τρόφιμα με βιταμίνες Β (αυγά, μπανάνες, λάχανο).
• Λαχανικά και φρούτα.
• Επαρκής ποσότητα νερού (τουλάχιστον 2 λίτρα την ημέρα).

Υπάρχουν γεύματα που πρέπει να περιοριστούν. Αυτά περιλαμβάνουν λιπαρά, τηγανητά, γλυκά και υπερβολικά αλμυρά τρόφιμα, καθώς και αλκοολούχα ποτά.